Focusing Διαδικασία Εστίασης: Πώς να έχετε άμεση πρόσβαση στην νοημοσύνη του σώματός σας (Με βάση την αναθεωρημένη και ανανεωμένη 25η εορταστική έκδοση του κλασικού bestseller) Εκδόσεις ΕΥΡΑΣΙΑ (link) Εξώφυλλο: Κατερίνα Διακομή (“Χωρίς τίτλο”). Μετάφραση και επιστημονική επιμέλεια: Νικόλαος Κυπριωτάκης Διαβάστε περισσότερα από το οπισθόφυλλο:
TΟ ΒΙΒΛΊΟ FOCUSING ΤΟΥ ΒΡΑΒΕΥΜΈΝΟΥ φιλοσόφου και ψυχολόγου Eugene T. Gendlin, Ph.D., αποτελεί έναν κλασικό, εξαιρετικά προσιτό, οδηγό για την βιωματική διαδικασία της εστίασης στο σώμα, όπως αυτό γίνεται αισθητό εκ των έσω, δηλαδή στην ολότητα σώματος-νου-περιβάλλοντος και την υπόρρητη, σωματική γνώση και νοημοσύνη. Η διαδικασία εστίασης (Focusing), βασισμένη στην πρωτοποριακή έρευνα που διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο την δεκαετία του 1960, αποτελεί όχι μονάχα μια ισχυρή μέθοδο αυτοβοήθειας, αυτεπίγνωσης, δημιουργικότητας και προσωπικής ανάπτυξης αλλά και την βάση της Focusing-βιωματικής Θεραπείας. Επίσης, μέσα από την ευρεία δημοτικότητα και την επιστημονική αναγνώριση που έχει κερδίσει, συνιστά πλέον όχι μόνο ένα βασικό συστατικό στοιχείο άλλων μορφών Βιωματικής και Σωματικής Θεραπείας και Τραυματοθεραπείας, αλλά εφαρμόζεται γενικότερα και ως βάση μεθόδων επαγγελματικής καθοδήγησης, καινοτομίας και δόμησης θεωρητικών συστημάτων. Όπως τονίζει και ο ίδιος ο Gendlin, το Focusing μπορεί να συνδυαστεί πολύ εύκολα με κάθε άλλη ήδη διαθέσιμη τεχνική, μέθοδο ή προσέγγιση, βοηθητική στην προσωπική ή επαγγελματική μας ζωή, στις τέχνες και τις επιστήμες. Το βιβλίο αυτό, το οποίο έχει καταγράψει πάνω από μισό εκατομμύριο αντίτυπα παγκοσμίως και έχει μεταφραστεί ήδη σε πάρα πολλές γλώσσες, αποτελεί ταυτόχρονα ένα εγχειρίδιο πρακτικής, θεραπείας, ψυχολογίας και φιλοσοφίας. Εδώ, με απλή γλώσσα, εκδιπλώνονται οι αρχές και το νέο σύστημα σκέψης που αποτελούν την βάση της διαδικασίας εστίασης όπως, για παράδειγμα, ο τρόπος που το σώμα μας φέρει ή ενέχει ολιστικά τις καταστάσεις που ζούμε και αποκρίνεται βιωματικά σε αυτές, μέσα από ακαθόριστες αρχικά, σωματικά αισθητές και πολυσύνθετες «βιωμένες αισθήσεις» (felt senses), γεμάτες από λεπτομερή και βιωματικά ακριβή νοήματα και συναισθήματα. Επιπλέον: ο τρόπος που το σώμα μας προάγεται στην βιωματική του διαδικασία μέσα από «βιωμένες αλλαγές» (felt shifts), άμεσα αισθητές, δραματικές ή όχι, αλλά πάντοτε απελευθερωτικές. Στο βιβλίο αυτό ο Gendlin αναπτύσσει, επίσης, με προσοχή και σαφήνεια, την μέθοδο της διαδικασίας εστίασης σε έξι εύχρηστα βήματα ή κινήσεις, καθώς και τον τρόπο και την διαδικασία για να ακούμε τους άλλους ανθρώπους και να ανακαλύπτουμε τον πλούτο των βιωμάτων τους. Εξετάζει, τέλος, την δυνατότητα για ένα νέο είδος σχέσεων, αλλά και κοινωνικών πρακτικών· ένα νέο είδος κοινωνικών σχέσεων που μπορούν να ξεπερνούν τους αναχρονιστικούς και καθιερωμένους ρόλους και πρότυπα. Στις σελίδες του βιβλίου θα βρείτε πολλά στοιχεία για περαιτέρω πληροφορίες και μελέτη, καθώς και για το πώς θα μπορούσατε να εκπαιδευτείτε στο Focusing.
0 Comments
Marta Stapert – Erik Verliefde Focusing με Παιδιά Η τέχνη της επικοινωνίας με παιδιά στο σχολείο και στο σπίτι Εκδόσεις: Ελληνικό Κέντρο Focusing Παραγωγή-Διανομή-Διάθεση: Εκδόσεις Κοντύλι – www.kondyli.gr Προλεγόμενα (γράφουν οι: Παύλος Ζαρογιάννης και Άννα Καραλή) Το βιβλίο αυτό μας συγκίνησε από την πρώτη στιγμή που το πήραμε στα χέρια μας. Είναι ένα βιβλίο απλό, θα μπορούσε να πει κανείς, χωρίς πολύπλοκες θεωρητικές αναζητήσεις, ωστόσο εξαιρετικά πλούσιο και περιεκτικό. Οι συγγραφείς καταφέρνουν να μας παρουσιάσουν, με λιτό και προσιτό τρόπο, ένα ιδιαίτερο ‘παιδο-κεντρικό’ μοντέλο επικοινωνίας και θεραπείας, που στηρίζεται στις αρχές τόσο της Προσωποκεντρικής Προσέγγισης, όσο και του Focusing (Διαδικασία Εστίασης), δίνοντας έμφαση στην παρουσίαση της πρακτικής εφαρμογής του μοντέλου τους. Ένα μοντέλο που μπορεί να διερευνήσει περίπλοκα και κρίσιμα ζητήματα, όπως τα όρια, τη σχέση με γονείς και άλλους φροντιστές, αναπτυξιακά προβλήματα, μαθησιακές δυσκολίες, συναισθηματικά μπλοκαρίσματα, εμπόδια επικοινωνίας, έκφρασης, κατανόησης, συσχέτισης, και γι’ αυτό μπορεί να εφαρμοστεί σε κάθε πτυχή της ζωής των παιδιών και των εφήβων, όπως στην οικογένεια, το σχολείο, το παιχνίδι, την κοινωνική και προσωπική τους ζωή. Κεντρικό χαρακτηριστικό του προτεινόμενου μοντέλου είναι ότι αναδεικνύει τη σημασία και σπουδαιότητα της βιωματικότητας, της βιωματικής σχέσης με τον εαυτό και με τον άλλο. Δεν υποστηρίζει μία χειραγωγούμενη ανάπτυξη των παιδιών και των εφήβων, αλλά μία ανάπτυξη που εξελίσσεται μέσα από μία βιωματική σχέση τόσο με τον ίδιο τον εαυτό, όσο και με τον φροντιστή/θεραπευτή/εκπαιδευτή/δάσκαλο/καθηγητή. Γι’ αυτό το λόγο, το βιβλίο προτείνει και παρουσιάζει το πώς καλείσαι να είσαι μέσα σε μία θεραπευτική σχέση και όχι τι κάνεις σ’ αυτή. Δεν αναφέρεται δε μόνο στο πώς μπορείς να επικοινωνείς και να εργάζεσαι αποτελεσματικότερα με ένα παιδί/έναν έφηβο, αλλά καθρεπτίζει απλά και απτά τη διαδικασία του πώς μπορείς να γίνεις ένας εναργής, βιωματικός ακροατής των δυσκολιών, ανησυχιών και προβλημάτων του. Οι συγγραφείς, βασιζόμενοι στην ευρεία γνώση και βαθιά πείρα της φιλοσοφίας και πρακτικής του Focusing, αλλά και στην πολύχρονη προσωπική τους εργασιακή εμπειρία, μοιράζονται μαζί μας προσωπικές απαντήσεις, και… αυτό κάνει το βιβλίο πολύ πρακτικό. Ο αναγνώστης μπορεί να βρει πολύτιμο υλικό για ένα μεγάλο φάσμα θεμάτων που αφορούν, τόσο στην καθημερινή επικοινωνία με παιδιά και έφηβους, όσο και στην επαγγελματική συμβουλευτική και ψυχοθεραπεία αυτών των ηλικιακών ομάδων. Τέλος, η ύπαρξη ενός μεγάλου αριθμού πρακτικών παραδειγμάτων δίνει απαντήσεις σε πλήθος ερωτημάτων, ενώ, παράλληλα, μπορεί να δημιουργήσει στον αναγνώστη νέα ερωτήματα και προβληματισμούς, που ενδεχομένως θα τον οδηγήσουν σε μια πιο προσωπική, ίσως βιωματική αναζήτηση, των δικών του αναστοχαστικών συλλογισμών και απαντήσεων. Το βιβλίο, βασικά, απευθύνεται σε μία ευρεία γκάμα αναγνωστών, όπως σε ειδικούς συμβούλους ψυχικής υγείας και ψυχοθεραπευτές, σε όλους τους επαγγελματίες που ασχολούνται με παιδιά και έφηβους, βρεφοκόμους, νηπιαγωγούς, δασκάλους, καθηγητές, λογοθεραπευτές, ειδικούς θεραπευτές, εργοθεραπευτές, θεραπευτές ειδικής αγωγής, παιδιάτρους, νομικούς, σε γονείς και φροντιστές, αλλά και σε οποιονδήποτε ενδιαφέρεται να καλλιεργήσει και να βελτιώσει τις επικοινωνιακές του δεξιότητες και τη σχέση του με παιδιά και εφήβους. Στο σημείο αυτό, θα θέλαμε να σημειώσουμε πως το βιβλίο αυτό αντιπροσωπεύει την πίστη μας στη βιωματική διαδικασία της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως και στη δυνατότητά της να πραγματώνεται, προάγεται και αναπτύσσεται ενάντια στις αντιξοότητες της ζωής. Γι’ αυτό και θέλουμε να ελπίζουμε ότι οι αναγνώστες θα αναγνωρίσουν στις σελίδες του έναν ουσιαστικό πυρήνα μάθησης και πρακτικής εφαρμογής, τόσο της βιωματικής τους διαδικασίας, όσο και της προαγωγικής τους δυνατότητας. Κλείνοντας, θέλουμε να ευχαριστήσουμε από καρδιάς όλους όσους συνέβαλαν στην πραγματοποίηση της έκδοσης αυτού του βιβλίου. Αρχικά, τους ίδιους τους συγγραφείς που μας εμπιστεύτηκαν την έκδοσή του στα Ελληνικά. Στη συνέχεια, την ομάδα συνεργατών του Ελληνικού Κέντρου Focusing, που ανέλαβε με προθυμία το δύσκολο έργο της μετάφρασης, συγκεκριμένα, τις κυρίες Ζωή Βουλγαράκη, Έλλη Κούμουλου, Μαρίκα Ρέλλου, Ρεβέκκα Ροδοπούλου, καθώς και τον κ. Νικόλαο Κυπριωτάκη. Επίσης, την κα. Στέλλα Σταθουλοπούλου για τη γλωσσική-φιλολογική επιμέλεια. Τέλος, τον κ. Δημήτρη Παντελή – υπεύθυνο των εκδόσεων Κοντύλι για τη γενικότερη επιμέλεια και παραγωγή – καθώς και τη μικρή Άννα Κοκκολάρα της οποίας η ζωγραφιά κοσμεί το εξώφυλλο του βιβλίου. ΟπισθόφυλλοΤο να ακούει κανείς τα παιδιά είναι μια δεξιότητα την οποία γονείς, δάσκαλοι, φροντιστές και σχολικοί σύμβουλοι χρειάζεται να χρησιμοποιούν κάθε μέρα. Μέσα από το βαθύ σεβασμό τους για την ήδη υπάρχουσα στάση αυτών των ενηλίκων, οι συγγραφείς προσφέρουν μια επιπρόσθετη διάσταση στην τέχνη της επικοινωνίας με παιδιά. Αυτό το βιβλίο αναφέρεται στην ακρόαση με πολλούς τρόπους, τόσο του βαθύτερου εαυτού μας, όσο και των άλλων. Έχει να κάνει με το να ακούμε αυτό που τα παιδιά λένε, νιώθουν και σκέφτονται, αλλά, επίσης, και με αυτό που είναι βαθύτερο από τις σκέψεις και τα συναισθήματα. Όταν τα παιδιά μαθαίνουν να ακούν τον εσωτερικό τους κόσμο, ανιχνεύοντας αυτό που νιώθουν στο σώμα τους, εμφανίζεται αλλαγή στην συμπεριφορά. Η διαδικασία της αλλαγής, που ονομάζεται Focusing, εξηγείται με πολλούς τρόπους, μέσα από τις προσωπικές εμπειρίες των συγγραφέων, μέσα από τα εργαστήριά τους, μέσα από την εκπαίδευση και μέσα από τις συνεδρίες θεραπείας παιδιών. Οι συγγραφείς δίνουν μια δομημένη προσέγγιση για την εφαρμογή αυτής της διαδικασίας στα σχολεία και σε άλλες ομαδικές καταστάσεις, αλλά πολλά απ’ αυτήν μπορούν να αξιοποιηθούν επίσης στο σπίτι από γονείς. Με αυτό το βιβλίο μπορείτε, αρκετά αυτόνομα, να ξεκινήσετε να συνοδεύετε πιο συνειδητά τα παιδιά στην ανάπτυξη τους και, με αυτόν τον τρόπο, θα βλέπετε να μεγαλώνει η αυτοπεποίθησή τους. Η Marta Stapert και ο Erik Verliefde ανέπτυξαν σαφή και εύκολα βήματα για δασκάλους, εργαζόμενους με παιδιά και γονείς, με σκοπό να βοηθούν παιδιά να παραμένουν σε επαφή με αυτή τη φυσική σωματικά-βιωμένη διαδικασία. Το Focusing υποστηρίζει την ανάπτυξη των παιδιών, ενδυναμώνει την αίσθηση της μοναδικότητάς τους και βοηθά στην ανακούφιση από τον πόνο παιδιών που έχουν κατακλυσθεί από τα συναισθήματά τους ή έχουν αποσυνδεθεί από αυτά. Το Focusing με παιδιά εξασκείται τώρα και διδάσκεται σε πολλές χώρες, καθώς και σε πολλά πλαίσια σε όλο τον κόσμο. Mary Hendricks, PhD, Διευθύντρια του Ινστιτούτου Focusing. H Marta Stapert, ψυχοθεραπεύτρια παιδιών στην Ολλανδία, έμαθε το Focusing το 1985, όταν άρχιζε μόλις να εφαρμόζεται με ενήλικες. Αγαπώντας το η ίδια, η Marta το δοκίμασε με τους σχολικής ηλικίας πελάτες της και διαπίστωσε ότι για αυτούς ήταν μια φυσική διαδικασία (που εμβάθυνε την επαφή με τον εαυτό τους, προλειαίνοντας το έδαφος για ανάπτυξη και αλλαγή). Στα επόμενα είκοσι χρόνια ανέπτυξε προγράμματα και εργαστήρια για γονείς και επαγγελματίες. Ως αποτέλεσμα των προσπαθειών της, το Focusing τώρα χρησιμοποιείται σε θεσμούς και οικογένειες στην Ολλανδία, Ιαπωνία, Ουγγαρία, Ρουμανία, Ισλανδία και το Σουρινάμι. Ο Erik Verliefde έμαθε Focusing στο Βέλγιο το 1998 και ξεκίνησε να το εφαρμόζει στην εργασία του στα σχολεία. Συνειδητοποίησε πόσο πιο αποτελεσματικό θα ήταν αν οι ίδιοι οι δάσκαλοι αντιμετώπιζαν με επάρκεια τα παιδιά, απ’ όσο αν καλούσαν σε βοήθεια έναν επαγγελματία. Το Focusing ήταν ένας περισσότερο επικερδής και πραγματοποιήσιμος τρόπος για να γίνει κάτι τέτοιο. Τον Απρίλιο του 2007 απονεμήθηκε στους Staperts από την κυβέρνηση της Ουγγαρίας ο Σταυρός Ιππότη της Αξίας [διακεκριμένο παράσημο αξίας], επειδή έφεραν αυτή την εργασία του Focusing με παιδιά στην επαγγελματική κοινότητα της Ουγγαρίας. Eurasia Publications 47 Omirou Street, 106 72, Αthens, Greece T: +30 210 3614968 F: +30 210 3613581 www.eurasiabooks.gr Το Focusing, η Focusing Θεραπεία και η Φιλοσοφία του Υπόρρητου Μέσα στις σελίδες των δύο αυτών τόμων πολλά στοιχεία της θεωρίας και της πρακτικής της Διαδικασίας Εστίασης (Focusing) εξετάζονται, συμπεριλαμβανομένων των διαφορετικών προσλήψεων αυτής της ίδιας της Διαδικασίας Εστίασης (Focusing) και της Focusing Θεραπείας, όπως αυτά γίνονται κατανοητά και εξασκούνται ή εφαρμόζονται στην πράξη σε μια πληθώρα διαφορετικών πολιτισμικών και άλλων πλαισίων. Τα πολιτισμικά εκείνα στοιχεία καθώς και εκείνα τα στοιχεία φιλοσοφικής σκέψης που προηγούνται προγονικά και προδιαγράφουν και στηρίζουν την διατύπωση από τον Eugene Gendlin της Φιλοσοφίας του Υπόρρητου (ή της Υπορρητότητας) καθώς και της Focusing Θεραπείας διερευνώνται από ένα ευρύ φάσμα συγγραφέων. Αντλώντας από πηγές που προέρχονται από την φιλοσοφία, την επιστήμη, τις τέχνες και την θρησκεία, επιδεικνύουν ότι η «Διαδικασία Εστίασης» (Focusing) υπάρχει σε διάφορες μορφές μέσα στους αιώνες πριν να φτάσει να βρει το όνομά της στα μέσα του εικοστού αιώνα και να μετατραπεί και αυτή η ίδια σε «δομή» ή «κατασκευή» ή «μέθοδο». Eξετάζονται oρισμένες από τις πολλές εφαρμογές του Focusing, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης της χαρτογράφησης σώματος με παιδιά και ενήλικες, πώς το Focusing μπορεί να βοηθήσει όταν εργάζεστε θεραπευτικά με σωματικές ασθένειες, πώς το Focusing μπορεί να εφαρμοστεί στην θεραπευτική εργασία με όνειρα, πώς η μέθοδος Thinking at the Edge (TAE) (Βιωματική Σκέψη ή Σκέψη στο Όριο της Επίγνωσης ή της Συνειδητότητας) (η οποία βασίζεται στο Focusing) μπορεί να προσφέρει νέα διορατικότητα και κατανόηση και, τέλος, πώς η πρακτική του Focusing μπορεί να βοηθήσει στην λήψη αποφάσεων και στην καθημερινή ζωή. Και στους δύο τόμους. σε όλο το εύρος τους, παραθέτονται αποσπάσματα προφορικού λόγου του Gendlin. Focusing, FOT and the Philosophy of the Implicit Within these volumes many elements of Focusing theory and practice are addressed, including different takes on Focusing and Focusing-oriented Therapy as it is understood and practised in a variety of cultures and contexts. The thinking and cultural precedents that prefigure and underpin Eugene Gendlin’s formulation of the Philosophy of the Implicit and Focusing-oriented Therapy are explored by a wide range of authors. Drawing on sources from philosophy, science, the Arts and religion, they demonstrate that ‘Focusing’ has existed in various forms across the centuries before it found its mid-twentieth century name and became itself reified into a ‘construct’. Some of the many applications of Focusing are considered, including the use of body-mapping with children and adults, how Focusing can help when working with physical illness, how Focusing can be applied to dreams, how Thinking at the Edge (TAE) can bring new insight and understanding and how the practice of Focusing can help with decision-making and everyday living. Gendlin’s own spoken words are interspersed throughout the volumes. Προσωποκεντρική & Βιωματική Προσέγγιση στην Ψυχοθεραπεία την Συμβουλευτική και την Εκπαίδευση Το Focusing προήλθε από την Πελατο-κεντρική Θεραπεία και από τη στενή συνεργασία που υπήρχε την δεκαετία του 1950 και στις αρχές της δεκαετίας του ’60 μεταξύ του Eugene Gendlin και του Carl Rogers. Ο Gendlin επέμεινε ότι εάν οι πρώτοι από τους ασκούμενους στην Πελατο-κεντρική Θεραπεία είχαν κατανοήσει καλύτερα την διαδικασία της βιωματικής απόκρισης, δηλαδή την «εστίαση στο αισθητό ‘όριο’ του βιώματος», δεν θα υπήρχε ανάγκη να υπάρχουν δύο ξεχωριστές θεραπείες: Προσωποκεντρική Θεραπεία και Focusing Θεραπεία (Focusing-Oriented Therapy). Η πρώιμη έρευνα στο πλαίσιο της Πελατο-κεντρικής Θεραπείας έδειξε ότι η «Διαδικασία Εστίασης» (Focusing) / Βιωματική Απόκριση είναι ο κρίσιμος παράγοντας για την επιτυχή θεραπεία. Στην ηπειρωτική Ευρώπη, το Focusing ενσωματώνεται συχνότερα στην Προσωποκεντρική εκπαίδευση στην ψυχοθεραπεία ως Προσωποκεντρική & Βιωματική Θεραπεία (PCE), αλλά σε κάποιες περιοχές των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου (και αλλού) το Focusing συχνά χαρακτηρίζεται ως «τεχνική». Οι τόμοι αυτοί, οι οποίοι διευρύνονται σε πολλές κατευθύνσεις για να επιδείξουν μυριάδες εκδηλώσεις «της εστίασης στο αισθητό ‘όριο’ του βιώματος» σε διαφορετικά πολιτισμικά και άλλα πλαίσια, προσκαλούν επίσης σε μια επανεκτίμηση του Focusing ως Διαδικασία Εστίασης καθώς και μια βαθύτερη κατανόηση του ρόλου του/της στην Προσωποκεντρική θεραπευτική πρακτική. PCA/ PCE Focusing originated in Client-Centred Therapy and in the close collaboration that existed in the 1950s and early 60s between Eugene Gendlin and Carl Rogers. Gendlin insisted that if early practitioners of Client-Centred Therapy had better understood the experiential response, i.e. ‘focusing on the felt edge of experiencing’, there would have been no need for there to be two separate therapies: Person-Centred Therapy and Focusing-oriented Therapy (FOT). The early research into Client-Centred Therapy demonstrated that it is the ‘focusing’/ experiential response that is the critical factor in successful therapy. In mainland Europe, Focusing is more commonly integrated into Person-Centred training as Person-Centred Experiential Therapy (PCE), but in some parts of the US and UK (and elsewhere) Focusing is often dismissed as a ‘technique’. These volumes, which range in many directions to demonstrate myriad manifestations of ‘focusing on the felt edge of experiencing’ in different cultures and contexts also invite a re-evaluation of ‘focusing’ and a deeper understanding of its role in Person-Centred practice. Senses of Focusing, Vol. I Contents About the Editors Notes on Contributors Acknowledgements Notes on style and conventions Foreword, by Catherine Torpey, Executive Director, The International Focusing Institute (TIFI), New York Prologue Preface (with ‘A general outline of volume Ι’) Introduction: What is Focusing and where did it come from? by Judy Moore Section 1: Focusing reconsidered 1 Pavlos Zarogiannis, Homo experientialis 2 Akira Ikemi, Stop to appreciate Gene’s legacy and then step forward: Developments from Gendlin’s Focusing 3 Hideo Tanaka, Tapping ‘it’ lightly and the short silence: Applying the concept of ‘direct reference’ to the discussion of verbatim records of Focusing sessions 4 Sarah Luczaj, Focusing is not a ‘thing’ 5 Nikolaos Kypriotakis, Sense, no-sense, non-sense: Paradoxes, dialectics and inquiry Section 2: The felt sense reconsidered 6 Campbell Purton, The role of the body in Focusing 7 Donata Schoeller, Felt sense—A beautiful yet misleading term: trials, errors and opportunities 8 Ann Weiser Cornell & Barbara McGavin, Outside our awareness: Focusing with what is not felt Section 3: ‘Senses’ of Focusing in different cultures and contexts 9 Tadayuki Murasato, Understanding Master Dogen’s ‘Genjo Koan’ from the perspective of ‘A Process Model’ 10 Jun Xu, A brief history of the felt sense in East Asia before the appearance of Focusing: The Chinese Book of Changes, Dewu and riddles, Qigong, the way of ‘Hua Tou’ 11 Akiko Doi, Recovering your strength, passion and love in life: Focusing for empowering helpers and company workers Section 4: Focusing and existential challenges 12 Greg Madison & Ernesto Spinelli, The body as phenomenologist: The existential challenge to Identity Politics 13 Claude Missiaen & Siebrecht Vanhooren, Facing our existential demons: A Focusing-oriented and existential approach 14 Alan Tidmarsh, Focusing with elephants 15 Joan Klagsbrun & Julian A. Miller, Acknowledging the dark and embracing the light in the time of Covid-19 Section 5: Developing new practices 16 Kathy McGuire, Empathy Focusing and the power of ‘I-Thou’ in healing self, other, world: A feminine-ist analysis of Focusing together and Focusing alone 17 Mary Jeanne Larrabee, Opening the process, processing the opening: Open Process Focusing and modalities of Creative Expression Focusing 18 Johannes Wiltschko, On Focusing Therapy: Questions about and answers to some essential aspects Section 6: Different ‘takes’ on the body 19 Frans Depestele, A process theory of physical illness: Medicine and psychotherapy 20 Tine Swyngedouw, Exploring the quality of life with chronic illness or cancer: The experiential four-leaf clover 21 Astrid Schilllings, Focusing with the Whole Body: The Bodying Person Section 7: Body mapping and Children Focusing 22 Bart Santen, Focusing-oriented body mapping: Scanning the imprint of trauma. My experiences with dissociated adolescents 23 Atsmaout Perlstein, Working with KOL*BE Body Mapping in Focusing-Oriented Therapy 24 René Veugelers, Listening in three directions: A dynamic and fresh way to be in a Focusing process 25 Sara Bradly, Introducing Focusing to children using a story: Enabling children to connect and work with emotional issues in the context of humanistic brief therapy Gendlin’s spoken words, recorded by Nada Lou Fragments from video clips: Transcription of extracts from video clips Focusing is not something that I invented Focusing comes from philosophy Tell people about Focusing Focusing is… the murky edge Very slight bodily feeling we call felt sense Focusing fits in Japan Not knowing Peace—Our town Focusing alone Our bodies are at least plants Why Focusing works Does Focusing bring hope? Index Senses of Focusing, Vol. II Contents About the Editors Notes on Contributors Acknowledgements Notes on style and conventions Foreword, by Mia Leijssen, Professor Emeritus, University of Leuven Prologue Preface (with ‘A general outline of volume ΙΙ’) Introduction: New Focusing. Random thoughts about ‘nakedness’, nonsensical and appropriations, by Nikolaos Kypriotakis Section 1: Focusing, spirituality and dreams 1 Mia Leijssen, Living forward: The challenge of carrying forward Gendlin’s legacy 2 Peter A. Campbell, Exploring the body’s role within BioSpiritual development. Unfolding an elusive, yet bodily-felt interiority within serious seekers (With contributions from John Keane and David Young) 3 Greg Walkerden, Focusing, vastness and union: Elaborating the Focusing practice tradition and the Philosophy of the Implicit to describe an additional kind of space 4 Fiona Parr, Focusing and practical spirituality—A personal approach: How Focusing contributes to the ‘death of the ego’ 5 Leslie Ellis, Gendlin’s unique contribution to dreamwork: Embodying helpful and contrary elements to bring in the new Section 2: ‘Senses’ of Focusing in individual lives and in therapeutic practice 6 Salvador Moreno-López, Everyday life is enriched by the Philosophy of the Implicit and Focusing 7 Zoe Voulgaraki, Meeting with the Other 8 Svetlana Kutukova, Focusing possibilities in the psychotherapeutic process: Two case studies 9 Isabel Gascón, The mother-daughter relationship: Focusing contributions Section 3: ‘Senses’ of Focusing in the Arts 10 Michael Seibel, Bodily awareness as a necessary condition for creative work in the aesthetic production process in acting 11 Stephanie Aspin, Writing at the edge 12 Jen White, ‘It lulls me into a false sense of security, but I go there willingly’; music resonates with stopped process: An IPA study into musical experiencing unravelled through music and Focusing 13 Judy Moore, Poets, mystics, Focusers and the physicality of spiritual opening Section 4: ‘Senses’ of Focusing in science and neuroscience 14 Rob Parker, Re-visioning science: A process model of the double slit experiment 15 Peter Afford, The felt sense, the body & the brain Section 5: TAE: Theory and living applications 16a Satoko Tokumaru, Three-part TAE and the website ‘TAE Reflection’ 16b Satoko Tokumaru (with Nikolaos Kypriotakis and Judy Moore), Threepart TAE—Applying the method. Case example: My teaching style 17 Monika Catarina Lindner, Always at the edge—TAE/Focusing and second language acquisition 18 Jenny Newman, Creation and creativity: Thinking at the edge and writer’s block 19 Yael Teff-Seker, Using Focusing and TAE for science: A personal account Section 6: Focusing, ethics and decision-making 20 Anna Magee, Focusing on ethics in research… and beyond. The body as a means of negotiating cultural borders and finding common ground 21 Friedgard E. Blob, Saying ‘no’ in presence: Setting limits through body sense Section 7: Focusing and the Person-Centred Approach 22 Judy Moore, Introduction: Eugene Gendlin’s contribution to Client-Centred Therapy 23 Tomonori Motoyama, Focusing and Congruence 24 Mick Cooper, Interview 25 Brian Thorne, Interview Gendlin’s spoken words, recorded by Nada Lou Fragments from video clips: Transcription of extracts from video clips Focusing and other methods Dreams open doors to Focusing What matters most is to like the dream Felt sense and space Best laboratory Because it is you Who is thinking? Coming back into conceptual structure with thinking Words and phrases Something precious to say Index The editors / Οι επιμελητές Nikolaos Kypriotakis & Judy Moore October / Οκτώβριος 2021 Το βιβλίο Re-Visioning Existential Therapy, Counter-traditional Perspectives (Αναθεωρώντας την Υπαρξιακή Θεραπεία, Αντι-παραδοσιακές Οπτικές) με επιμελητή τον Manu Bazzano είναι μια συλλογή από δοκίμια-άρθρα από κορυφαίους επαγγελματίες και θεωρητικούς από όλο τον κόσμο, τα οποία αμφισβητούν μερικές από τις βασικές αρχές της παραδοσιακής υπαρξιακής θεραπείας. Το βιβλίο διαφωτίζει και διεγείρει, προκαλώντας τον αναγνώστη να αφήσει τον εφησυχασμό. Επεκτείνει το εύρος και το φάσμα της προσέγγισης, συζητά τις πρόσφατες εξελίξεις στην ψυχοθεραπεία και τη φιλοσοφία και ‘ευθυγραμμίζει’ την υπαρξιακή θεραπεία με ένα προοδευτικό, ριζοσπαστικό ήθος, σε αντίθεση με το παραδοσιακό. Μέσα από κλινικές μελέτες, προσωπικές σκέψεις, συζητήσεις σχετικά με πτυχές της θεωρίας και συναρπαστικές συνδέσεις με την τέχνη, τη λογοτεχνία και τον σύγχρονο πολιτισμό, αυτές οι πολύ διαφορετικές, και ευρείες σε θεματικές, συνεισφορές φέρνουν την υπαρξιακή θεραπεία στην εύφορη ‘αγριότητα’ της κοινής εμπειρίας. Μέσα από ανανεωμένες συνδέσεις με τη σκέψη κορυφαίων συγγραφέων, συλλαμβάνει το ανατρεπτικό πνεύμα, τη βαθιά συμπόνια, το αποφασιστικό βλέμμα και την διάθεση παιχνιδιού που βρίσκεται στην καρδιά της προσέγγισης. Το βιβλίο μοιράζεται τη γνώση και τον ενθουσιασμό για την πρακτική της υπαρξιακής θεραπείας, ενθαρρύνοντας έτσι τους θεραπευτές και τους εκπαιδευόμενους να συμμετάσχουν στις χαρές και τις προκλήσεις της υπαρξιακής πρακτικής. Routledge Re-visioning Existential Therapy Στο βιβλίο αυτό συμμετέχει ο Παύλος Ζαρογιάννης με το άρθρο fragments of (an) existential discourse (αποσπάσματα (ενός) υπαρξιακού λόγου) Ο Παύλος Ζαρογιάννης ζει στην Αθήνα, Ελλάδα, όπου εργάζεται ως ψυχοθεραπευτής, εκπαιδευτής και επόπτης. Σπούδασε Ψυχολογία, Γερμανική Λογοτεχνία και Γλωσσολογία στην Γερμανία την δεκαετία του 80, και έχει εκπαιδευτεί στην Προσωποκεντρική Συμβουλευτική/Ψυχοθεραπεία και στο Focusing.
Το 2002 έγινε Διαπιστευμένος Συντονιστής Focusing για την Ελλάδα και ίδρυσε – μαζί με την Άννα Καραλή – το Ελληνικό Κέντρο Focusing. Τα επόμενα χρόνια δημιούργησαν τα δικά τους εκπαιδευτικά προγράμματα στην Προσωποκεντρική και Focusing-βιωματική Συμβουλευτική και Ψυχοθεραπεία, στο Focusing και στην Εποπτεία, τα οποία και διδάσκουν στην Αθήνα, την Θεσσαλονίκη και την Κύπρο. Υπήρξε πρόεδρος της τέως Ελληνικής Προσωποκεντρικής Εταιρείας (1998-2003) και είναι ιδρυτικό μέλος της Εθνικής Εταιρείας Ψυχοθεραπείας Ελλάδας (ΕΕΨΕ) και της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας (ΕΠΒΕ). Από το 2015 αποτελεί μέλος της συντακτικής ομάδας του Ελληνικού περιοδικού Εποχή / Epoché – Ψυχοθεραπεία, Φαινομενολογία, Ερμηνευτική. Ο Manu Bazzano στην Εισαγωγή (σελ. 2, 3) γράφει: Η Υπαρξιακή Θεραπεία έχει την φήμη ότι αντιμετωπίζει άμεσα τα μεγάλα ερωτήματα: ελευθερία, θάνατος, ενσωματότητα (embodiment), ευθύνη, μοναξιά/μοναχικότητα, σχεσιακότητα. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι διαθέτει έναν πιο ρητό φιλοσοφικό συστατικό στοιχείο από άλλες κατευθύνσεις. Άλλοι τονίζουν την ενδελεχή κριτική που ασκεί στην ψυχοπαθολογία και το ιατρικό μοντέλο, προσφέροντας έτσι μια ανάγνωση της πνευματικής δυσφορίας ενός προσώπου ως δυσκολία στον ‘συμβιβασμό’ του δικού του τρόπου-να-υπάρχει-εν-τω-κόσμο. Αλλοί, ακόμα, δίνουν έμφαση στο ανθρωπιστικό και σχεσιακό της ήθος. Όπως κάθε (θεραπευτικός) προσανατολισμός, η Υπαρξιακή Θεραπεία παρουσιάζει διάφορα στιγμιότυπα αυτού που ο Παύλος Ζαρογιάννης (2018, σελ. 112) ονομάζει “γλωσσικός φετιχισμός”. Συγκροτεί έναν κανόνα, μια λιτανεία από δεδομένα και μια λειτουργία δογμάτων. Οριοθετεί τα σύνορά της, καθορίζοντας (λιγότερο ή περισσότερο ρητά) ορθοδοξίες και αιρέσεις μέσα στις τάξεις της. Αναφορά: Zarogiannis, P. (2018). ‘Person-Centred Approach as Discursivity and Person-Centred Therapy as Heterotopic Practice’ in M. Bazzano (Ed.) Re-visioning Person-centred Therapy: Theory and Practice of a Radical Paradigm. Abingdon, OX: Routledge, pp. 110-127. Table of Contents Πίνακας περιεχομένων Part I The Risk of Communication 1 Is Relatedness a Normative Ideal? 2 Existential aspects of experiencing 3 Learn to Forget: a Nietzschean Revaluation of Forgetting in Psychotherapy 4 fragments of (an) existential discourse 5 Where Angels Fear to Tread: a Lived Experience of Striptease 6 Existential Therapy: Relational Creative Engagement in Action Part II Compliance and Emancipation 7 Psychotherapy in an Age of Stupidity 8 Authenticity and Difference: Heidegger’s Ontological Problem 9 Radical Existentialism is Manuski: Existentially influenced psychoanalytic psychotherapy 10 The Other of a Feminist Practice of Empathy 11 Subversion Therapy and the Imperialism of Everyday Life 12 Hack Therapy: A Radical Existential Practice 13 A Person on the Edge of Inner and Outer Realities: a Therapist’s Reflections 14 The Bi-Rooted Migrant: an Existential Journey 15 The Poetry of the World: a Tribute to the Phenomenology of Merleau-Ponty Part III Unreasonable Reason 16 Kafka reading Kierkegaard: Always in a process of becoming 17 Myth as a Container for Anxiety: Bion, the Unconscious, and Daseinsanalysis 18 Talking Cure and Curing Talk: Therapy, Theory and the Already Dead 19 Existence, Self, and Meaning: A Stranger in Search of Home 20 Meaning and Meaninglessness of the Self 21 Existentialism or a Philosophy of Existence? Shestov and Existential Therapy 22 Questioning Existential Psychotherapy from some Critical Existential-Analytic Moments Part IV The Clinic and the Everyday 23 The psychotherapeutic use of psychedelics: Reflections, critique and recommendations 24 Understanding Francisco’s Schizophrenia: a Humanistic Phenomenological Research Method 25 Dream Harder: a Phenomenological Exploration 26 ‘Igor’s Pet Cemetery? Igor is out. Burying Cat’: a Memoir of Living and Dying 27 Metaphoric Affect Processing: Reflecting and Transcending Self as a Metaphor 28 Researching the Reference Points of Therapeutic Work of Existential Therapy 29 Beautiful Losers Re-Visioning Person-Centred Therapy: Theory and Practice of a Radical Paradigm edited by Manu Bazzano Read more here Chapter 8
Person-centred Approach as Discursivity and Person-centred Therapy as Heterotopic Practice Pavlos Zarogiannis Introduction: Person-centred Approach as Discursivity and Person-centred Therapy as Heterotopic Practice At the time of its appearance, 1940-1960, the person-centred approach (PCA) was a new, genuine model in the psychotherapeutic world. It was considered to be quite radical because it proposed a different anthropological model and, accordingly, an alternative view for psychotherapy, person-centred therapy (PCT). The radicalism of the PCA though, as every radicalism and originality, isn’t an intrinsic quality that lasts forever. The fate of radicalisms is usually either decay and eventually oblivion, or integration and normalization. What once were alternative, avant-garde movements, radical ideas and theories become gradually common practices and generally accepted regularities. An unfortunate progress which, according to some scholars, characterizes advanced capitalism, because, thus, it manages to renew, enhance, maintain and develop itself further. The PCA is herein certainly not an exception, and if it wants to avoid the danger of giving in completely to the dominant neoliberal, neopositivist paradigm of our time and still remain radical, it needs revision and redefinition. However, a redefinition and revision only of its content, i.e. of its central terms, isn’t enough and doesn’t protect the PCA from decay, oblivion or the complete integration in a western-type social normativity. What is primarily needed, is a revision and redefinition of PCA as such. PCA should re-invent itself. Pavlos Zarogiannis Chapter 10 Experiencing and the Person-Centred Approach Nikolaos Kypriotakis Abstract: Experiencing and the Person-Centred Approach Combining both informal and formal language, which alternatively interrupt each other, the following text demonstrates (my) creation of meaning, regarding (emergent) phenomena and me (a so-called “person”), based upon poetic metaphors and memories. In this way, some of Eugene Gendlin’s “Philosophy of the Implicit” radicalism (in terms of the Person-Centred Approach) is presented, along with his notion of experiencing (in juxtaposition with Roger’s experience) and his understanding of the person-centred concept of congruence. Under the overarching perspective of Experiential Phenomenology, a latent critique unfolds -of the special “weight” of dominant or preferred, already constructed, schemas of meaning-formation (e.g. in Existential psychotherapy) and of the “ontological”, regarding Gendlin’s view of language (beyond postmodernism) and the hermeneutic interactions between language (or symbolization in general) and experiencing. Is this a new, not naïve kind of (psychological) empiricism? Nikolaos Kypriotakis There is a poem that is very important for understanding better this article: “In Cassis the shingle, the fishes the rocks under the magnifying glass the sea salt and the sky made me forget the human importance they invited me to turn my back to the chaos of our activities they showed me eternity in the small waves of the harbor which are repeated without being repeated…” Alfred Wols (Nikos Kypriotakis’ translation from French) “A Cassis les pierres, les poisons les rochers vue à la loupe le sel de la mer et le ciel m’ont fait oublier l’ importance humaine m’ont inviter à tourner le dos au chaos de nos agissements m’ont montré l’ éternité dans les petits vagues du port qui se répètent sans se répèter…” Alfred Wols (Alfred Otto Wolfgang Schulze) (in Read,1959, p. 255) Read, E. H. (1959). A Concise History of Modern Painting. New York: Frederick A. Praeger. Chapter 13 Living from the ‘Formative Tendency’: ‘cosmic congruence’ Judy Moore Abstract: Living from the ‘Formative Tendency’: ‘cosmic congruence’ Rogers describes the ‘formative tendency’ as ‘an evolutionary tendency toward greater order, greater interrelatedness, greater complexity’, which, in human beings involves ‘an awareness and sensing below the level of consciousness, to a conscious awareness of the organism and the external world, to a transcendent awareness of the unity of the cosmic system including people’. How can we consciously bring ourselves to live in alignment with this directional force, allowing ourselves to experience a greater sense of connectedness with our world and the rest of humanity? A very clear answer is offered through the work of Peter Campbell and Ed McMahon, Jesuit priests deeply versed in Christian theology, but also taught and influenced by both Carl Rogers and Eugene Gendlin. Their work demonstrates how developing the physiological identification of feelings that we know as ‘congruence’ into an ever-deepening bodily knowing makes alignment with what Rogers terms the ‘formative tendency’ accessible to all. Building on person-centred roots, they have developed a teachable practice known as Bio-Spiritual Focusing which can bring us to a deeper humanity through ‘our common human body’s unique way of felt knowing and being connected in the world and the universe around us’. Judy Moore The contents of the book are listed below: Introduction Manu Bazzano Tribute to Fedor Vasilyuk Tatiana Karyagina and Fedor Shankov Part I Some Kinds of Love: Person-centred Therapy and the Relational Dimension
Part II The Politics of Experience
Part III Person-centred Therapy and Spirituality
Part IV Person-centred Learning and Training
Part V Challenging some Aspects of Person-centred Practice
More Books by Manu Bazzano link amazon.co.uk Visit his website here ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Οι Εκδόσεις Παπαζήση και το Βιβλιοπωλείο IANOS έχουν την τιμή να σας προσκαλέσουν στην παρουσίαση του βιβλίου: ΠΡΟΣΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ: Θεωρία, Εφαρμογές και Θεραπευτική Πρακτική που έχουν επιμεληθεί οι Mick Cooper, Maureen O’Hara, Peter F. Schmid, Arthur C. Bohart Η επιστημονική και μεταφραστική επιμέλεια της ελληνικής έκδοσης έγινε από τους Ιωάννα Κουστένη και Παύλο Ζαρογιάννη (Μετάφραση: μεταφραστική ομάδα της ΕΠΒΕ) Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 2 Απριλίου 2022 και ώρα 14:00 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Βιβλιοπωλείου IANOS (Σταδίου 24) Θα μιλήσουν οι:
Θα διαβαστεί χαιρετισμός και ένα κείμενό της Suzanne Keys, μία εκ των συγγραφέων του πρωτότυπου βιβλίου, Προσωποκεντρική Σύμβουλος και Επόπτρια, ενεργό μέλος της Βρετανικής και Διεθνούς Προσωποκεντρικής Κοινότητας Θεραπευτών. Θα απευθύνει χαιρετισμό η Αγγελική Κουρή, εκ μέρους του Δ.Σ.της Ελληνικής Προσωποκεντρικής και Βιωματικής Εταιρείας (ΕΠΒΕ) Την εκδήλωση θα συντονίσουν οι Ιωάννα Κουστένη και Παύλος Ζαρογιάννης, επιστημονικοί επιμελητές της ελληνικής έκδοσης. Η παρουσία σας θα μας τιμήσει ιδιαιτέρως! Προσωποκεντρική ψυχοθεραπεία και συμβουλευτική (covid-19-free event) |
Αρχείο
|